Αποτελούνται από τη Μονολιά τη Μεγάλη Στρογγυλή, τη Μικρή Στρογγυλή, το Στενό, τη Βαγιά, το Βορήα, το Λιμάνι, καθώς και από άλλους μικρούς σκοπέλους και μύρμηκες, που λέγονται Ποντικονήσια. Είναι δημιούργημα ηφαιστειώδους δραστηριότητας και αποτελούν έναν ενιαίο ηφαιστειακό σχηματισμό. Το ηφαίστειο λειτούργησε κατά την Τεταρτογενή περίοδο του Καϊνοζωϊκού αιώνα της προϊστορίας της γης. Πριν γίνει το τεκτονικό καταβύθισμα του Μαλιακού, τα Λιχαδονήσια ήταν ενωμένα με την χερσόνησο της Λιχάδας. Μεγάλα τμήματα των νησιών βυθίστηκαν από ένα μεγάλο σεισμό το 426 π.Χ.

Σύμφωνα με τον μύθο, γιατί και αυτό έχει την γοητεία του, τα Λιχαδονήσια φτιάχτηκαν από το σώμα του Λίχα. Η Διηάνειρα, γυναίκα του Ηρακλή, νομίζοντας ότι την απατά, του έστειλε με το Λίχα ένα φαρμακερό χιτώνα. Ο Ηρακλής φορώντας το χιτώνα και υποφέροντας από φοβερούς πόνους, θύμωσε και πέταξε τον Λίχα στη θάλασσα. Από τα μέλη του σώματος του σχηματίστηκαν τα Λιχαδονήσια. Η Μεγάλη Στρογγυλή είναι το κεφάλι του Αν θέσουμε ως αφετηρία μας την Βόρεια Εύβοια, την περιοχή του Αρτεμισίου, κατευθυνόμαστε προς την Αιδηψό και έπειτα προς Λιχάδα. Χρόνος οδήγησης περίπου 1-1,5 ώρα. Η διαδρομή είναι καταπράσινη και μετά από την Αιδηψό ο δρόμος είναι παραλιακός. Περνάμε δυο πολύ όμορφα χωριά, τα Γιάλτρα και τον Αγ Γεώργιο. Εκεί μπορούμε να κάνουμε μια στάση για καφέ δίπλα στην θάλασσα. Μετά τον Αγ. Γεώργιο έχουμε στον νου μας να δούμε το χωριό Κάβος απ' όπου θα πάρουμε το καραβάκι. Το χωριό είναι πιο ψηλά. Εμείς κατευθυνόμαστε προς την παραλία και εκεί σε κάποιο σημείο θα δούμε την ταμπέλα που στην ουσία μας δηλώνει και το τόπο επιβίβασης.

Εκεί θα πάρουμε τηλέφωνο (το τηλέφωνο υπάρχει στην ταμπέλα, όπως και επίσης και στο site τους) και θα έρθει το καραβάκι από απέναντι να μας πάρει. Καλό θα είναι όμως να επικοινωνήσετε με τους υπεύθυνους πριν πάτε. Το καλοκαίρι συνήθως θα έχει κι άλλους να περιμένουν. Επίσης εκτελούνται και δρομολόγια από Καμμένα Βούρλα. Αρχικά πριν μας πάει στο κεντρικό νησί, όπου είναι και ο βασικός προορισμός, θα κάνει μια βόλτα ανάμεσα στα νησιά. Θα μας πάει να δούμε το ναυάγιο (φαίνεται αν έχει ήρεμη θάλασσα) και αν είμαστε τυχεροί θα δούμε και τις φώκιες που κατοικούν στο σύμπλεγμα. Η διαδρομή με το καραβάκι είναι περίπου δέκα λεπτά.

Μετά την ξενάγηση αποβιβαζόμαστε στο κεντρικό μεγάλο νησί και εκεί ξεκινά το όνειρο. Μαύρη ηφαιστειακή πέτρα, σε συνδυασμό με τα γαλαζοπράσινα κρυστάλλινα νερά, συνθέτουν ένα μαγικό αποτέλεσμα. Ηρεμία και χαλάρωση, μακριά από τις έγνοιες, σαν ναυαγοί σε τροπικό νησί. Η αλήθεια είναι πως το μέρος σου δημιουργεί την αίσθηση την απομόνωσης, καθώς δεν υπάρχει αστικό περιβάλλον και γενικά ανεπτυγμένο το ανθρώπινο στοιχείο. Η παραλία είναι οργανωμένη. Μπορείτε να πιείτε καφέ ή να φάτε. Χωρίς βέβαια πολλές πολυτέλειες... απλά και όμορφα. Καλό θα ήταν να επισκεφτείτε και την πίσω πλευρά του νησιού. Εκεί θα βρείτε τα ερείπια από έναν παλιό οικισμό και μια εκκλησία. Τα Λιχαδονήσια είναι για μένα ίσως το πιο όμορφο μέρος της Βόρειας Εύβοιας. Ένας άγνωστος παράδεισος που λίγοι ξέρουμε. Πολλές φορές η ομορφιά είναι δίπλα μας, τόσο κοντά, αλλά εμείς την ψάχνουμε αλλού.